یکشنبه یه کاره خیلی مهم دارم..

بااین سرماخوردگی یه وقفه ای تو کارم ایجاد شد که نگوو...

اصن بگید ببینم کی الان سرما میخوره که من خوردم؟؟.....ااااه..

انقد بیحالم که اصن بیخیال یه قسمتی از کارام شدم...

میخوام بگم بذاره 2 روز دیر تر ینی سه شنبه..

ولی باز فک میکنم و میگم ولش کن.ممکنه باز یه اتفاق مزخرفه دیگه ای بیوفته که از سرماخوردگی هم بدتر باشه...

خدایاا خودت بخیر بگذرون خواهشاا..

فرض کنید این عکسه منم.بااین وضعیت کلی کتاب متاب جلومه و دارم درس هم میخونم...

اووففف که چقد خواابم میاااااد.انگار نه انگااار 9 ساعت و خورده ای خوابیدم...

سلااااااام........

عیدتون مبااارک....{بغل}

دیروز برگشتیم و جاتون خالی بود...

خب درطول این یه هفته مسافرت اتفاقای خنده دار زیادی رخ داد ولی متاسفانه حضور ذهن ندارم.باشد که بعدا یادم اومد مینویسم.

خوبین ایشالا؟؟؟

میبینم که وبلاگ برتر شدین.مبارکا باشه.

خلاصه که الان کلی کار دارم,باید برم به کارام برسم و اینا...

فعلا..

دارم به این فکر میکنم که خدای من خیلیی بزرگه....

خدای من خیلی مهربونه...

اونقد بخشنده اس که حتی تو خیال منه بنده هم نمیگنجه...

اونقد خوبه که اصلااااا نمیشه وسعت خوبی هاشو اندازه گرفت...

________________________________________________________________________________________

راستش خیلی وقت بود ننوشته بودم.دلم واقعا تنگ شده بود برای نوشتن...

___________________________________________________________________

کمتر از 24 ساعت دیگه عازم مشهدم...

آمده ام....

آآآمدن ای...

شاه....پناهمم بده...

دور مران...از در و رااهم بده...

ایشالا هرکی دلت میخواد,خیلیی زود قسمتش بشه.

اسمش را میگذاریم؛

 دوست مجازی

اما آنسو یک آدم حقیقی نشسته...

خصوصیاتش را که نمیتواند مخفی کند ...

وقتی دلتنگی ها و آشفتگی هایش را مینویسد وقت میگذارد برایم،

وقت میگذارم برایش .. نگرانش میشوم دلتنگش میشوم.

اسمش را گذاشته ایم 

"دوست مجازی"

کسی که با لطیفه هایمان.. میخندد

با عاشقانه هایمان..قلبش تکان میخورد💝

در دعاهایش یادمان میکند..

دلتنگمان میشود..

وباز با بی مهری به او میگوییم

"دوست مجازی"

دوست مجازی من:

من تو را واقعی دوستت دارم............

پ.ن=این متنو یکی از دوستام که خیلیییی دوسش دارم برام نوشته.....مرسیییی که هستی

این گل تقدیم به تمام دوستای مجازی.....تقدیممممم با یه لبخند و یه عاالمه حس خوووب

خدایاا معذرت میخواممم...

پشیمونم که گاهی غر میزنم .....

پشیمونم....

من خودمو جایگاهمو همه چیمو قبول دارمممم...

اصلاا من بیخوود میکنم که قبول نداشته باشم....

انتخاب که دست من نبوده...

اصلااا حق غر زدن ندارم...

فقط یه وقتایی اونقددددددر ناراحتم...

اووونقدر حالم بده که تو دلم میگم اصلاا ای کاااش وجوود نداشتم....

امروز همینجور یهویی موهامو گیس کردم  و کلی دلبرشده بودم واسه خودم و اینا...

از گیس مو قشنگتر داریم مگه؟؟...معلومه که نع.

خسته شدم....

از این ترسایی که هی میاد و حالمو خراب میکنه و میره....

خسته شدم...

از امیدی که ناامید میشه....

انگار امید هامو یه ادم داره زیر پاهاش له میکنه...

انقد هم بد له میکنه که دیگه قابل استفاده نیستن...مجبور میشم بندازمشون دوور...

دیگه اعتماد کردن یه کار خیلییی سختی شده برام...

حس میکنم دارم له میشم...از بیرحمی این دنیا...

واقعا گیر کردم...

دلم خیلییی گرفته خداا...

انقد میترسم که حد و اندازه نداره....

ولی اینو هیچوقت یادم نمیره که پارسال کجا بودم و الان کجام.....

چقدر بده دلت از یکی گرفته با شه که خیلی براش ارزش قائلی....

نلی بانو میگه تصورتونو از 10 سال اینده بگید....

خودشون هم بسیار زیبا تصورشونو نوشتن...

ولی راستش من هرچی فکر میکنم نمیتونم تصور کنم...

هرچقد ذهنمو مجبور میکنم که یه نقاشی از 10 سال ایندم بکشه نمیکشه....فقط با مداد مشکی تمام فضای خالیه ذهنمو سیااه میکنه...

هرچقد حوصله به خرج میدم...

ولی بازم هیچی...

چیزی جز سیاهی نمی بینم الان..

چیزی جز ترس نمیبینم...

کم کم دیگه همون سیاهیو هم تااار میبینم...

چون اشکام مانع شدن..

یه وقتایی خیلی دلم برای خودم میسوزه....مثل الان

مامانم میگه دیشب خیلی بهش سخت گذشته...

بعضی اوقات راه میرفته...

بعضی اوقات هم مینشسته...

یا روی تخت دراز میکشیده...

خلاصه تا صبح چشم روهم نذاشته...

ساعت 8 صبح وارد اتاق عمل شد....

نیم تا چهل دقیقه بعد...

یه دختر تپل و کوچولو به دنیا اومد...

31 تیر سال فلان از یه محیط گردالی,وارد این دنیا شدم....