اخیش.....چقدر خوبه که میشه موهارو هر وقا دلت خواست ببندی و باز کنی.....من تازه بازش کردم چون احساس کردم لازم بود باز بشه...

خب از احوالاتم بگم برای خودم.....مدتیه که حتی برای خودمم نمینویسم حالمو.میدونی اصلا نمیتونم اینکارو انجام بدم و احساس میکنم اگه بخوام حرف بزنم انگاری دارم به یه زخم، مثل زخمی که تازه روند ترمیمشو پیش گرفته و من بخوام اونو انگولکش کنم! ، بخاطر همین من چیزی ننوشتم.میتونستم ولی نخواستم.معلومه که دلم تنگ میشه ولی خب از همون قانون نیمه ی پر خودم رو قانع میکنم.برای چیزهای دیگه هم همینطور....و واقعا حالم خوبه با این تفکر...

خدای من شکرت🙏🏻🙏🏻🌹

۳۱ تیر تولدم بود و به لطف چندتا از همکلاسیام و دوستم،روز واقعا خوبی بود برام و خیلی منو خوشحال کردن و منم بارها و بارها چه پیامی و چه کلامی از اینکه اون روز انقدر حال من رو خوب کردن ازشون تشکر کردم.خداروشکر واقعا بچه های همکلاسیم ادمهای خوب و بی ازاری هستن.

اخ خدای من،کی میشه زندگی بدون کرونا رو بشه تجربه کرد؟زندگیه بدون ماسک؟چندماهه دارم ماسک میزنم؟؟وارد ماه ۶امِ زندگی با ماسک شدیم....امیدوارم تموم شه.....🤦‍♀️توروخدا رعایت کنیم.....

۴ ماهِ تموم اینجا قرنطینه بود....همه جا سکوت محض....خلوت و خاموش و کسالت اورو خسته کننده اما نتیجه ی موثری داشت که تعداد ابتلا و مرگ و میر رو تونست تا حد زیادی کنترل کنه با سختگیریهاش.....اید به اینکه زودتر تموم شه این مهمون ناخونده که خیال رفتن نداره...

دارم ناخنهامو سوهان میکشم که زیباییشونو از دست ندن،بعدشم لاکشو پاک میکنم....اما تو دلم،تو ذهنم و تو فکرم هزاااارتا دغدغه دارم که میچرخه تو سرم و قابل هضم شدن نیست...

من پارسال با زندگی کردن درکنار اون ادم،خیلی تجربه های اموزنده بدست اوردم،اما من نمیدونستم که قراره چه تجربه هایی بدست بیارم،فقط گفتم امید به خدا و رفتم جلو.حتی روزاییکه کم اوردممم بازم ول نکردم خودمو و تحمل کردم.

امسال هم یه تجربه ی جدید بود.مطمیئنا سال بعد و بعدتر هم همینطور خواهد بود.اما چیزیکه برام قابل هضم نیست،این مشکلاتیه که خودمون بوجودش نمیاریم،بوجود میاد و حل شدنی نیست بدست ما.و هرچقدر هم میگذره بیشتر میشه تعداد و حد سخت بودنش و خیلی تحمل میخواد....خدایا بهمون تحملشو بده لطفا🙏🏻

برم یه فیلم بذارم که منو از فکر کردن به این مشکلاتیکه که حل شونش دم من نیست،ازاد کنه...🙁

●همه به من میگن تو خیلی ادم سختکوشی هستی و خیلی تحملت بالاست تو خیلی چیزا،اما امان از زمانیکه که با تمام سختکوشیات و تحمل بالات بازم یه چیزایی برات قابل هضم نباشن و نتونی درستشون کنی...اه خدای من....خدای مهربون من.....تو کمکم کن......فقط تو میدونی تودلم چیه.....

خدای من،من همیشه ارت خواستم و سخت تلاش کردم برای هرچیزی که الان دارم...برای بدست اوردن خواسته هام که خیلی زیادن اماا درکنارش تحمل سخت تلاش کردنم هم خواستم که بهم میدادی....

الانم تو این موارد،منکه دیگه کاری از دستم برنیاد خدای من،فقط ازت درست شدن و حل شدنشونو میخوام و تحمل که بتونم تحمل کنم...🙏🏻😥😖