اخیش.....چقدر خوبه که میشه موهارو هر وقا دلت خواست ببندی و باز کنی.....من تازه بازش کردم چون احساس کردم لازم بود باز بشه...

خب از احوالاتم بگم برای خودم.....مدتیه که حتی برای خودمم نمینویسم حالمو.میدونی اصلا نمیتونم اینکارو انجام بدم و احساس میکنم اگه بخوام حرف بزنم انگاری دارم به یه زخم، مثل زخمی که تازه روند ترمیمشو پیش گرفته و من بخوام اونو انگولکش کنم! ، بخاطر همین من چیزی ننوشتم.میتونستم ولی نخواستم.معلومه که دلم تنگ میشه ولی خب از همون قانون نیمه ی پر خودم رو قانع میکنم.برای چیزهای دیگه هم همینطور....و واقعا حالم خوبه با این تفکر...

خدای من شکرت🙏🏻🙏🏻🌹

۳۱ تیر تولدم بود و به لطف چندتا از همکلاسیام و دوستم،روز واقعا خوبی بود برام و خیلی منو خوشحال کردن و منم بارها و بارها چه پیامی و چه کلامی از اینکه اون روز انقدر حال من رو خوب کردن ازشون تشکر کردم.خداروشکر واقعا بچه های همکلاسیم ادمهای خوب و بی ازاری هستن.

اخ خدای من،کی میشه زندگی بدون کرونا رو بشه تجربه کرد؟زندگیه بدون ماسک؟چندماهه دارم ماسک میزنم؟؟وارد ماه ۶امِ زندگی با ماسک شدیم....امیدوارم تموم شه.....🤦‍♀️توروخدا رعایت کنیم.....

۴ ماهِ تموم اینجا قرنطینه بود....همه جا سکوت محض....خلوت و خاموش و کسالت اورو خسته کننده اما نتیجه ی موثری داشت که تعداد ابتلا و مرگ و میر رو تونست تا حد زیادی کنترل کنه با سختگیریهاش.....اید به اینکه زودتر تموم شه این مهمون ناخونده که خیال رفتن نداره...

عجب عجب!!!دیگه چی میشه گفت؟؟🙄

این روزا عجیبم برای خودم.....موودم یه جوریه که همش نیاز به انگیزه دارم.....انگیزه برای از اعماق وجودم خوشحال بودن!....این خوشحال بودن از اعماق وجودم،دوزش اومده پایین....دیگه همش سعی میکنم بهبود ببخشمش....

مثلا امروز کلی ویدیوهای فارغ التحصیلی دیدم....و کلی رویا بافی کردم....حتی اسکرین شات گرفتم که بذارمشون تا یادم بمونه....

بیاین با من،میخوام برم وارد تکه ای از رویای بنفشِ یواشم بشم...روز فارغ التحصیلی رو میگم😍....روزی که میخوام پیراهنِ بنفش دلبرانم رو بپوشم با موهای باز و صاف،یک خورده اشو باز بذارم و یک خورده ایش رو هم با سنجاقهایی متوسط با گلهایِ ظریف و ناز تزیین شده از دوطرف جمع کنم موهام رو با فرق کجِ همیشگیم....دیگه وارد جزئیات ارایش ملایمم نمیشم چون واقعا هرچی اون موقع بنظرم بیاد انجام میدم ولی از الان میدونم لایته😍....دیگه از جمله موارد ضروری برای اماده شدنِ اون روز یه کفش پاشنه دارِکه نه خیلی بلند باشه و نه تحت باشه ،رنگشم هنوز بین مشکی و کرم و...موندم و میذارم اونموقع تا ببینم اونموقع چه کفش جذابی میشه با این تیپ پوشید ولی فک میکنم جلو باز نباشه....و done!

بریم که تیکه هایی از مراسم رو تجسم کنیم....خودمو دارم تو لحظه ای میبینم که باهمکلاسیام هماهنگ کردم که باهم وارد کنفرانس هال بشیم....قبل از در وردی به هممون یک کلاه و یه شنگلِ گوگولی میدن....میپوشیم و با ذوق همدیگرو نگاه میکنیم و بعدش وارد هال میشیم....میشینیم....

الان خودمو اواسط مراسم میبینم که رکتور داره به مجاری حرف میزنه و ماهم که هنزفریهای ترجمه به گوشمونه و داریم ترجمه ی انگلیسیش رو میشنویم و با لبخند داریم نگاه میکنیم.....دوستم از اونطرف داره لایو میگیره....هر لحظه بی صبرانه منتظریم که حرفها تموم بشه و نوبت به خوندن سوگند نامه برسه....

وقتشه....همه به احترام در جای خودمون می ایستیم...سوگند نامه رو شروع میکنن به خوندن و ماهم باهاشون زمزمه میکنیم و درپایان کلاه هامونو از سرمون برمیداریم و به نشانه گیریه سقف به سمت بالا پرتابش میکنیم و دست و سوت و جیغ و هورااااا.....🤗👩‍🎓👩‍🎓

خب حالا برگردیم به ادامه ی درسمون برسیم که سه سال مونده تا فارغ التحصیلی☺✌🏻

امروز از صبح که بیدار شدم روموود خوبی نبودم ولی غروب بهتر شدم.خدای من شکرت🙏🏻😌💜🌌🤗

من پارسال فقط اومدم گفتم چند روز بستری شده بودم بخاطر حسایت شدید غدایی....اما هیچوقت توصیف نکردم اون روزهارو...ولی توصیف داره..

امروز حس اینو داشتم که عه دیدی من قبل از اینکه وارد این دانشگاه بشم،تو همین سیستم و بیمارستان درماتولوژیِ این دانشگاه بستری شدم...

بوی الکلی که به هر تخت متصل بود و من هر ده دقیقه ازش استفاده میکردم منو وسط صحبتهای همکارِ انابل، پرت میکرد به دورانِ بستری شدنم....

یه دوستی دارم،کلا بیچاره دست خودش نیست ادم حسودیه ولی چون ساده اس،این حسادتشو بیان میکنه و واقعااا وقتی داره حسادت میکنه حرص میخوره هاااا بخاطر اینکه خانوادش تا ببین یکی بهتر از او اون هست،سریع به دخترشون منت میکنن که نگاه کن ببین فلانی چجوره تو چجوری....اونوقت این ادم میتونه حسادتش رو درمان کنه؟؟؟....دلم واقعا میسوزه براش و همیشه سعی میکنم فقط ارومش کنم و ذهنشو از غبار این خصلت بد،تمییز کنم....

پ.ن: درسته شاید یه ادمی تو شهر خودش،کلییی دبدبه و کبکبه داشته باشه و همه براش به به و چه چه کنن و تاکمر دولابشن و احترام بذارن،ولی اون ادم چرا انتظار داره که خانواده اش هم به همین اندازه دهن پر کن باشن؟؟گاهی ادمها معمولین....دست خودشون نیست،هرکاری میکنن بهتر از این نمیتونن باشن،چرا به والدین باید تربیتشون،این مدلی منت کننده باشه؟؟؟چرا بجای تشویق بچه هاشون،فقط پول تو جیب و توسری زدن بلد هستن؟؟؟...گاهی بچه ها حیف میشن سر تربیت واقعا نادرست....🤦‍♀️

چه بسا یک ادم معمولی،با انگیزه دادنهای والدینش بتونه به جاهای خیلی بالایی بریه در زندگیش...اما متاسفانه تو نسلای ما زیاد هستن والدینی که عکس عمل میکنن...