دراز کشیدم روی تختم،موهامو از زیر سرم کنار میزنم،گوشیمو زدم به شارژ و یهو یاد این اهنگ شهاب تیام افتادم و در تمام لحظه هایی که دارم این موزیک ویدیو رو میبینم، خاطرات ۵سال پیش برام تازه شد....یادش بخیر....

زمزمه میکنم کلمه به کلمه ی این اهنگ رو و میگم یادش بخیر...اون روزهارو دوست نداشتم اصلا😶.خدای من شکرت که اون روزای مزخرف که من واقعا غرق اشتباهاتِ فکریم شده بودن،گذشت.البته که اون زمان از یه نظر خیلی اهمیت داشت که من متاسفانه بخاطر اشتباهاتم،برگشت ناپذیره اما الان بعد از ۵ سال میفهم قسمت و صلاح من این بوده،خدای من شکرت🙏🏻🙏🏻🙏🏻

دوست داشتید گوش کنید:

اهنگ برای تو

واای خدا انقدر دلم یه مهمانی،یه عروسی،بزن و بکوب و اتفاقای شادِ این چنینی میخواد که نگو...

پا درد گرفتن از رقصیدن و ورجه وورجه با کفشِ مهمانی و مراسم و اینا.....بوی تافتُ مو، قرتی بازیای دخترونه🙈🤩.....دیدن ادمهایی که من دوسشون دارم و دوستم دارن😍اه خدای من ، امید به تموم شدن کرونا🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻

خط چشم کشیدن رو اول با این خط چشم یاد گرفتم چون خطاش به چشم نمیومد و تمییز کردنش بدون درد و خون ریزی بود!😁....درش اوردم یاد ایام کنم که دیدم دیگه خشک شده ولی خیلی اموزنده بود چون منو ترغیب کرد که بعد از اون سراغ خط چشم های معمولی و مدادی و سایه ای برم و یادشون بگیرم تا مواقع لازم تواناییی استفاده رو داشته باشم.😊البته اینو من از ایران گرفتم،پارسال رفتم نقره ایش رو هم گرفتم که خیلی دوسش دارم،ساده و زیبا و درعین حال که به چشم میاد اما ملایمه.

این پست اسمش یاد ایامه پس میخوام یاد کنم از هرچیزی که این چند روز یادشون کردم....این ترم بخاطر اینکه مجلزی بود و تو خونه بودم از قهوه زیاد استفاده کردم و دلم جرم گیری دندون میخواد که برم پیش دکتر گوگولی دوستداشتنیم و برام انجام بده و با همون اخلاق خوبش از هر دری با من،پدرانه سخن بگه و من گوش کنم زیر دست های ماهرش که داره برام جرمهای دندونهام رو میگیره...اخییی یادش بخیر...

دیگه اینکه یاد خیلی چیزا بخیر.....

تابستون رو به اتمامه و ترم جدید بزودی در راهه......

امید به اینکه همه چیز به زودی،به خوبی،به روال عادی برگرده🙏🏻🙏🏻🙏🏻

یکساعت پیش وارد بیان شدم که حرف بزنم و این حرفایی که تو سرم انبارشده رو اضافه کنم به سطر سطرِ وبلاگم، اخه یکسریاشو قول داده بودم میگم و یکسریشم حرفای جدیده که دوست دارم همهشونو ثبت کنم،حالا فردا بعد از اینکه به کارام رسیدم مینویسمشون،خب داشتم میگفتم که اره یکساعت ویش وارد بیان شدم ولی خب خوندنی زیاد بود و من فرصت نکردم بنویسم.

دیشب با یکی از دوستهام که چک زندگی میکنه حرف میزدم،خسته و داغون....بهش امید دادم مثل همیشه که عزیزم حل میشه گرفتاریهات....خودمم نتونستم برم پیشش بخاطر کرونا رفت و امد دردسر داره حتی با اینکه با اتوبوس میتونستم برم ولی باتوجه به دردسرش،واقعا اعصاب تحمل دردسرهاشو نداشتم که اگه داشتم میرفتم یه ایران و خانوادمو میدیدم تاکه دلتنگیم برطرف شه و حال و هوام عوض شه.چمیدونم‌ والا،پناه بر خدا🙏🏻

از اونطرف کنار دوستم بودم و انقدر حرف تو دل کوچولوش مونده بود که کلی نشست برام حرف زد،همینطور اشکهای کوچولوش از چشمهای درشتِ مشکیش جاری میشد و من هم بهش حق میدادم و دلداریش میدادم و چشمام پراز اشک میشد از دیدن ناراحتیش🥺کوچولوی من💜

به من میگه ،باید کسی که من رلش بشم مثل تو صبور باشه،تحملش بالا باشه و وقتی اعصبانی میشم مثل خودت باهام حرف بزنه و قضیه رو با حرف زدن حل کنه برام یا حلش کنیم دوتایی🤩😊همینجوری حوصله داشته باشه مثل تو🤩🙈

گفتم ببین اگه من برادر داشتم یا یه پسر درست درمون میشناختم با همین ویژگیها و غیره ،حتماا تو الان رلش بودی، اه رل چیه اصلا عروسمون بودی ولی حیف😁😕

تا چه پیش اید زین پس....

اخیش.....چقدر خوبه که میشه موهارو هر وقا دلت خواست ببندی و باز کنی.....من تازه بازش کردم چون احساس کردم لازم بود باز بشه...

خب از احوالاتم بگم برای خودم.....مدتیه که حتی برای خودمم نمینویسم حالمو.میدونی اصلا نمیتونم اینکارو انجام بدم و احساس میکنم اگه بخوام حرف بزنم انگاری دارم به یه زخم، مثل زخمی که تازه روند ترمیمشو پیش گرفته و من بخوام اونو انگولکش کنم! ، بخاطر همین من چیزی ننوشتم.میتونستم ولی نخواستم.معلومه که دلم تنگ میشه ولی خب از همون قانون نیمه ی پر خودم رو قانع میکنم.برای چیزهای دیگه هم همینطور....و واقعا حالم خوبه با این تفکر...

خدای من شکرت🙏🏻🙏🏻🌹

۳۱ تیر تولدم بود و به لطف چندتا از همکلاسیام و دوستم،روز واقعا خوبی بود برام و خیلی منو خوشحال کردن و منم بارها و بارها چه پیامی و چه کلامی از اینکه اون روز انقدر حال من رو خوب کردن ازشون تشکر کردم.خداروشکر واقعا بچه های همکلاسیم ادمهای خوب و بی ازاری هستن.

اخ خدای من،کی میشه زندگی بدون کرونا رو بشه تجربه کرد؟زندگیه بدون ماسک؟چندماهه دارم ماسک میزنم؟؟وارد ماه ۶امِ زندگی با ماسک شدیم....امیدوارم تموم شه.....🤦‍♀️توروخدا رعایت کنیم.....

۴ ماهِ تموم اینجا قرنطینه بود....همه جا سکوت محض....خلوت و خاموش و کسالت اورو خسته کننده اما نتیجه ی موثری داشت که تعداد ابتلا و مرگ و میر رو تونست تا حد زیادی کنترل کنه با سختگیریهاش.....اید به اینکه زودتر تموم شه این مهمون ناخونده که خیال رفتن نداره...

۱)خودتون از چه جنبه یا جنبه هایی ، باور دارید؟

۲)در هر جنبه،به چه اندازه خودتونو باور دارید؟اگه بخواید از ۱تا ۱۰ نمره بدید چند میدید؟)

بنظر من خیلی مهمه که ادم خودشو بشناسه.تاحالا شده این دوتا سوال بالا رو از خودتون بپرسید؟

خب من اره از خودم بارها پرسیدم‌.بیاین به این دوتا سوال پاسخ بدید دوستان.خیلی مشتاقم بشنوم جوابهاتونو.خودمم جوابم رو میگم.دوستانی که ساکت هستن هم ممنون میشم جوابهاتو برام بنویسید.🙏🏻

حوصله ی اینکه واکاویه روزهامو بکنم ندارم بخاطر همین چیزی نمینویسم وگرنه حرف برای گفتن زیاده.

حالم رو با فقط و فقط دیدن نیمه ی پر زندگیم،خوب نگه میدارم و الهی شکر که این توانایی رو دارم تو این روزهایی که دلم از حرف و دلتنگی و نگرانی پره اما تمام اینارو انگاری ریختم تویه صندوقچه و درشو قفل کردم تا که فقط با نیمه ی پر زندگیم حدقل این روزهامو بگذرونم.

امیدوارم شما هم پیدا کنید چطور با نیمه ی پر زندگیتون،روزهارو بگذرونید.روزهای کرونایی!