تو این چندوقته،هرکیو دیدم که حالش خوب نیست،همش بهش امید دادم....امید روزهای دوستداشتنی اینده....
یاداوری قوی بودنشون،قوی بودنمون.....و خواستم که قوی بمونیم....
حرف از تجربه زدم....
حرف از اینکه منم درکشون میکنم...
یکی تشکر کرد....
یکی بیشتر گریه کرد....
یکی فقط گوش کرد....
میدونم که تاثیر داره چون بعدا همشون تشکر کردن....
ولی حالا خودم میتونم بگم امیدم به تهش رسیده....نمیخوام از هیچی حرف بزنم فقط میخوام بگم منی که اینقدر روضه خوندم برای ریگران....نوبت به خودم که رسید میبینم حرفام برای خودم تکراریه و من میدونم چه مرگمه...
خدایااا ما که هرجا هستیم،دلمون برای یه جای دیگه تنگ میشه،خوشبحالت تو که همه جا هستی🌼🍂🌼🍂🌼
۱۹ آبان ۹۸
